Search:
TermEnglish DefinitionTibetan Definition
acidity སྐྱུར་ཤེད། chem. The level of acid in substances such as water, soil, or wine. ཆུའམ། སའམ། རྒུན་ཆང་ལྟ་བུའི་དངོས་རྫས་ཀྱི་ནང་དུ་ཡོད་པའི་སྐྱུར་རྫས་ཀྱི་ཚད་གཞི་ལ་གོ
Acidic hydrogen སྐྱུར་ལྡན་ཡང་རླུང་། chem.
Acid value སྐྱུར་རྫས་ཚད་གཞི། chem.
Acid salt སྐྱུར་ཚྭ། chem.
Acid rock སྐྱུར་རྡོ། chem.
acid rain སྐྱུར་ཆར། chem. Rain containing high levels of acid, esp sulphuric and nitric acid, caused by the release of pollution from burning fuel into the atmosphere. སྐྱུར་རྫས་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་ཏུ་མུ་ཟིའི་སྐྱུར་རྫས་དང་ཟེ་ཚྭའི་སྐྱུར་རྫས་ཀྱི་འདུས་ཚད་མཐོ་བའི་ཆར་པ་ལ་གོ་ཞིང་། བུད་རྫས་མེར་བསྲེགས་པའི་འབགས་བཙོག་དེ་རླུང་ཁམས་སུ་གློད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བྱུང།
acid སྐྱུར་རྫས། chem. Any of a class of substances whose aqueous solutions are characterized by a sour taste, the ability to turn blue litmus red, and the ability to react with bases and certain metals to form salts. ཆུ་རྟེན་བཞུ་ཁུའི་གནས་སྐབས་སུ་སྐྱུར་བྲོ་ཞིང་། རམས་ཚོས་སྔོན་པོ་དེ་དམར་པོར་བཟོ་བའི་ནུས་པ་དང་ལྡན་ལ། བུལ་རྫས་དང་ལྕགས་རིག་ཁག་ཅིག་དང་འདྲེས་སྦྱོར་བྱས་ཏེ་ཚྭ་འགྲུབ་པར་བྱེད་པའི་ནུས་པ་དང་ལྡན་པའི་བེམ་རྫས་ཀྱི་སྡེ་ཚན་ཞིག
achromatic lens འདུམ་ཤེལ། (འདུམ་པར་བྱེད་མཁན་གྱི་ཤེལ།) phys. A two-element lens – a doublet – that greatly reduces chromatic aberration in an optical system. མཐོང་རིག་ཡོ་ཆས་ཀྱི་མ་ལག་ཅིག་གི་མདོག་འཁྲུག་རང་བཞིན་ཚད་མཐོན་པོའི་སྒོ་ནས་ཇེ་ཉུང་དུ་གཏོང་ཐུབ་པའི་གྲུབ་ཆ་གཉིས་ལྡན་གྱི་ཤེལ་ཏེ། དྭངས་ཤེལ་གཉིས་ལྡན་ཞིག
Achene ཁ་ཟུམ་ས་བོན། biol.
acetylcholinesterase ཨེ་སི་ཊིལ་ཁོ་ལི་ནེ་སི་ཊེ་རེ་སི་སྨིན་རྫས། chem. An ENZYME that rapidly inactivates ACETYLCHOLINE by breaking it down to acetic acid and choline. Also known as cholinesterase. ཨེ་སི་ཊིལ་ཁོ་ལིན་དེ་ཨེ་སི་ཊིག་སྐྱུར་རྫས་དང་ཁོ་ལིན་གཉིས་སུ་དུམ་བུར་བསལ་ནས་མགྱོགས་པོར་ཞི་བར་བྱེད་མཁན་གྱི་སྨིན་རྫས་ཤིག འདི་ལ་ཁོ་ལི་ནེ་སི་ཊེ་རེ་སི་རྨེན་རྫས་ཀྱང་ཟེར།
acetylcholine receptor ཨེ་སི་ཊིལ་ཁོ་ལིན་སྣེ་ལེན་པ། neurosci. An ion channel that opens when acetylcholine binds to it, so converting chemical diffusion into an electrical signal. Also known as the nicotinic acetylcholine receptor. ཨེ་སི་ཊིལ་ཁོ་ལིན་འཆིང་སྡོམ་བྱེད་སྐབས་སུ་རང་ཉིད་ཁ་འབྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས། རྫས་ཀྱི་ཁྱབ་འགྱེད་དེ་གློག་འབྲེལ་བརྡ་འཕྲིན་དུ་སྒྱུར་བར་བྱེད་པའི་གྱེས་རྡུལ་གྱི་རྒྱུ་ལམ་ཞིག་ལ་ཟེར་ཞིང་། ནི་ཁོ་ཊི་ནིག་ཨེ་སི་ཊིལ་ཁོ་ལིན་སྣེ་ལེན་པའང་ཟེར།
acetylcholine ཨེ་སི་ཊིལ་ཁོ་ལིན། chem. A neurotransmitter substance released into the synaptic gap at some nerve endings and neuromuscular junctions. Its function is to initiate a nerve impulse in an adjoining neuron or to initiate contraction in a muscle fibre. དབང་རྩའི་མཇུག་སྣེ་འགའི་མཐུད་མཚམས་ཀྱི་བར་སྟོང་དང་། དབང་རྩ་དང་ཤ་སྒྲིམ་སྦྲེལ་མཚམས་སུ་གློད་པའི་དབང་རྩ་འཕྲིན་པའི་རྫས་ཤིག་ཡིན་པ་དང་། བྱེད་ལས་གཙོ་བོ་ནི་སྦྲེལ་མཐུད་བྱས་པའི་དབང་རྩ་ཞིག་ཏུ་དབང་རྩའི་འཕར་བརྡ་འགོ་འཛུགས་བྱེད་པའམ། ཡང་ན། ཤ་སྒྲིམ་ཉག་མའི་ནང་དུ་བསྡུ་སྐུམ་འགོ་འཛུགས་བྱེད་པ་ཡིན།
Acetylation ཨེ་སི་ཊིལ་མཚམས་སྦྱོར། Biol.
acetyl CoA ཨེ་སི་ཊིལ་སྨིན་གྲོགས་ཨེ། chem. A compound, C25H38N7O17P3S, that functions as a coenzyme in many biological acetylation reactions and is formed as an intermediate in the oxidation of carbohydrates, fats, and proteins. སྐྱེ་དངོས་ཀྱི་ནང་དུ་ཨེ་སི་ཊིལ་སྐྱེད་པའི་རྫས་སྦྱོར་མང་པོའི་ཁྲོད་དུ་སྨིན་གྲོགས་ཀྱི་བྱེད་ལས་སྒྲུབ་པའི་འདུས་རྫས་ C25H38N7O17P3S ལ་གོ་ཞིང་། ཁར་སྦོ་མངར་རྫས་དང་། ཞག་ཚིལ། སྤྲི་རྫས་བཅས་འཚོ་རླུང་དང་འདྲེས་སྦྱོར་བྱེད་པའི་སྐབས་སུ་འཚམས་སྦྱོར་རྒྱུ་རྫས་ཀྱི་ངོ་བོར་གྲུབ།
acetyl chloride ཨེ་སི་ཊིལ་ཚྭ་རླུང་གྱེས་རྡུལ། chem. A colourless, readily hydrolysable liquid with a pungent odour, used as an acetylating agent in organic synthesis. ཁ་དོག་མེད་ཅིང་། ཆུའི་སེལ་སྦྱོར་བྱེད་སླ་ལ་ལན་ཚའི་དྲི་མ་དང་ལྡན་པའི་གཤེར་གཟུགས་ཤིག སྐྱེ་ལྡན་སྡུད་སྦྱོར་གྱི་ནང་དུ་ཨེ་སི་ཊིལ་སྐྱེད་རྫས་སུ་སྤྱོད།